درس سوم
کتاب ها غذای اندیشه
(از کتابمن»محمود عقاد،با تصرف)
قطعا کتاب ها غذای اندیشه اند و هر اندیشه ای غذایی دارد،همانطور که برای هر جسمی غذاهایی یافت می شود.
وازمزیت های بدن قوی این است که غذایی مناسب
برای خودش جذب می کند، وهمچنین انسان خردمند می تواند غذای فکری هر
موضوعی را بیابد، و قطعا محدود کردن انتخاب کتاب ها مانند محدود کردن انتخاب غذاست،وهر
دوی آنها فقط برای کودک یا بیمار می باشند.پس از کتاب ها بخوان آنچه را که دوست داری ؛اگر
اندیشه ای توانمند داری،می توانی به وسیله آن بفهمی هر آنچه را که می خوانی؛پس تجربه ها ما را از کتاب ها بی نیاز نمی کند؛زیرا
کتاب ها تجربه امت ها در گذر هزاران سال است،و ممکن نیست که تجربه یک فرد بیشتر ازده سال برسد.
و گمان نمی کنم که آنجا کتاب های تکراری وجود داشته باشد، برای اینکه من معتقدم که یک اندیشه را وقتی هزار نویسنده مطرح کند،هزار اندیشه می شودو برای همین می خواهم که نظرات تعدادی از نویسندگان را در یک موضوع بخوانم؛
زیرا این کار از خواندن موضوعات گوناگون لذت بخش تر و سودمند تراست،بطور مثال در زندگی ناپلئون»نظرات سی نویسنده را می خوانم.و من مطمئنم که هر نویسنده ای ناپلئون را به صفت های وصف کرده که با صفت های نویسندگان دیگر شباهت ندارد.
چه بسا کتابی که خواننده در خواندن آن تلاش می کند،سپس بهره ای از آن نمی برد، وچه بسا کتابی را خواننده اش ورق می زند؛پس تأثیر می گذارد به نفش تأثیری عمیق که در نظراتش آشکار می شود.اما کتاب مفید کتابی است که شناختت را در زندگی و توانت را در فهم و کار افزایش می دهد، پس اگر آن را در کتابی یافتی،آن قابل توجه وستایش است.
عقاد نویسنده و رومه نگار و اندیشمند و شاعر مصری است؛مادرش از نژاد کُرد است.
عقاد زیبایی را فقط آزادی می دید؛و برای همین در زندگی اش جز فعالیت نمی بینیم با وجود شرایط سخت و دشوار ش در زندگی.
عقاد فقط در مرحله ابتدایی درس خواند،بخاطر نبود مدرسه دوره دوم دراستان اسوان که متولد شد در آن و رشد کرد در آن.
و خانواده اش نتوانستند که برای تکمیل تحصیلاتش به قاهره بفرستند.
پس عقاد فقط به خودش تکیه کرد. پس از گردشگرانی که برای دیدن آثار تاریخی به مصر می آمدند،انگلیسی یاد گرفت.
درباره این سایت